Jako mała dziewczynka
Chodziłam do parku
nosząc na sobie znoszone ciuchy i nadzieję.
Biegłam do huśtawek
ale nie było nikogo kto by mnie podźwignął--nikogo
z kim mogłabym nią dzielić
nie było przyjaciółki na przeciwny
koniec.
 
Przechadzałam się do hustawek wiszących
kołysząc się do tyłu,do przodu
tylko po cichu życząc sobie
choćby jednego przyjaciela
tylko jednego
po prostu kogoś do huśtawki
na przeciwległy koniec

  back